Een plek van heling en een Peruviaanse kus

Dinsdag, 27 september
Het is weer droog en we verstrekken 's morgens om een bezoek te brengen aan de watertempel T'ipon. Het is een hele eenvoudige, sobere site waar ik me gelijk thuis voel. Het blijkt een oude plek van heling te zijn, waar de Hoge Priesteressen geneeskrachtige kruiden kweekten en mensen heelden. Het water wat dmv terrassen en geultjes over de hele site wordt verdeeld geeft het geheel een magisch gezicht en gehoor. Overal hoor je water kabbelen. We zijn er vroeg, het is er heerlijk rustig. Op een plek waar het water zich als een fontein splitst zweer ik elfjes tussen de druppels door te kunnen zien dansen. Ik voel me thuis, dit is de eerste plek waarmee ik me echt verbonden voel.

We krijgen natuurlijk uitleg over de plek, maar ik kijk genietend rond en voel de kracht van de plek. We doen een eenvoudige meditatie waarbij een ieder gevraagd wordt om zelf contact te maken met de plek op een manier die je zelf wilt. Ik trek mijn schoenen en sokkencuit en ga lekker languit met mijn buik op het gras liggen. Gelukkig is het droog gebleven vandaag. Het is drukker geworden en een klas schoolkinderen heeft een excursie hier. Het is een gekwetter van jewelste en van serene rust is geen sprake meer. Maar het voelt juist goed zo, volop leven op een heilige plek als deze, ik neem dit leven mee in mijn meditatie en voel dat het goed is zo. Leven en magische plekken van heling horen bij elkaar. Wat heerlijk is het toch hier, ik blijf hier, ze komen me over een week ofzo maar weer ophalen :-).

Op weg terug naar beneden kom ik een medereiziger tegen die al een paar dagen last van haar knieën heeft. Ik heb haar al een paar keer behandeld en vraag haar of ze hier op deze plek even een behandeling wil. We hebben niet meer zoveel tijd, maar ik voel gewoon dat een behandeling op deze plek maar een fractie van de tijd nodig heeft dan normaal en dat blijkt ook zo te zijn. Hier kan ik me helemaal leeg maken en voel de helende energie door me heen lopen als een leeg vat, een werkinstrument. Dit is zoals het hoort te zijn, ik kan haar handvaten meegeven over wat de oorzaak van haar pijn kan zijn en kan de pijn verlichten. Mooi, dit hoop ik in mijzelf te kunnen verankeren en mee te nemen in mijn manier van behandelen in de toekomst. Leegmaken en dienen als een werktuig, als een leeg vat waar de heling door kan stromen naar de ander.

Veel te vlug gaan we weer terug naar het hotel. De middag is vrij, wat mij betreft hadden we nog veel langer boven kunnen blijven.
Samen met Simone heb ik in Cusco de kathedraal bezichtigd. Het is een mooi gebouw, maar in mijn ogen veel pracht en praal en nog veel meer klatergoud. De kathedraal is gebouwd op de fundamenten van een oude Incatempel. Ergens in een hoekje weggezet staat een oud Inca ei, wat het meest krachtige is in heel de kerk voor mij. Het neemt negatieve energieën op om te transformeren, dus ik ga er een tijdje naast zitten en bedenk alle negativiteit die ik nog kwijt wil en geef dit aan het ei. Ei blij, ik blij.

'S avonds lekker met een stel van de groep gaan eten, er kwam nog een leuk livebandje binnenvallen. Daar zat me toch een mooie jongen tussen!! Die had dus gelijk 10 kwijlende vrouwen om zich heen, hahaha... Een andere man van de groep trok ook erg mijn aandacht en ik blijkbaar ook die van hem. Later deze week kom ik de groep nog een paar keer tegen en scoor ik uiteindelijk nog een kus van deze mooie Peruviaan :-) Mannen kunnen toch wel leuk zijn!
Morgenavond hebben we een zweethutsessie bij dezelfde Sjamaan als waar we de dag erna de Ayuascasessie hebben. Spannend, ik kijk er naar uit.