Machu Picchu

Zaterdag, 24 september
'S ochtends vroeg met een treintje, de Inca Train, naar Machu Picchu vertrokken. Het is een schitterende omgeving waar je doorheen hobbelt. Steeds langs de rivier af die aanzwelt en kleiner wordt, rotsblokken die afgesleten zijn tot een bijna futuristische kunst met gladde kommen en hoeken. Aan de andere kant van de rivier lonkt de jungle, gekleurde vogels bekijken meewarrend de voorbij hobbelende ijzeren rubs.

Aangekomen in Aguas Calientes leggen we de spullen op een kamer en vertrekken met een bus richting Machu Picchu, wat zo'n 20 minuten hogerop ligt. Het is een machtig gezicht, als je daar aangekomen na de eerste bocht het complex in al zijn glorie zien liggen. Ik blijf een tijdje stilstaan om het geheel in me op te nemen.
Dan begint de klim naar boven met de kleine stenen trapjes. Ik ben Renè, van mijn reizen in Tibet, dankbaar dat hij me in Tibet geleerd heeft hoe om te gaan met je energie op grote hoogte zodat ik weer als een berggeit naar boven kon klimmen zonder te moeten hijgen als een molenpaard. Thuis heb ik geoefend met traplopen, maar daar kwam ik niet verder dan 3x op en neer. Hier zet ik mijn voeten in de berg en de kracht loopt zo vanuit de berg in mijn lijf. Wat een conditie op deze manier :-). Ook mijn knieën werken goed mee en blijven het feilloos doen.

De gids die we hadden is een Sjamaan en hij vertelde tijdens het lopen veel over de inlandse gewoontes en overtuigingen van dit complex. Dit week nog wel eens af van de historie uit de boeken, en wat hij ons vertelde kwam zeer geloofwaardig over. Op een bepaald punt voordat we tussen de gebouwen en ruïnes zelf door zijn gaan lopen hebben we een rustige plek opgezocht voor een mooi Sjamanistisch ritueel. Omdat Machu Picchu vooral om de vrouwelijke energie gaat hebben de vrouwen die in hun maandelijkse periode zijn tijdens dit ritueel op deze plek een speciale positie. Ik zat precies in mijn maandelijkse periode, dus ik kreeg een speciaal plekje. Eigenlijk mogen hier nergens rituelen uitgevoerd worden, wat wel vreemd is voor zo'n speciaal energetische plek, vandaar dat het hele ritueel op een afgezonderde, en daarom ook rustige plek gedaan is.
We zijn eerst weer gezuiverd, daarna met een bel geopend via de zonnevlecht en de kruin. Ik werd uitgenodigd om naast de Sjamaan te komen zitten en kreeg een aparte behandeling met rook en zeer indrukwekkend aanhorende woorden, geslis en gefluit. Zeer apart werd ik helemaal in de berg getrokken en voelde van alles door me heen gaan. Er gebeurde echt wat en ik voelde de aanwezigheid van verschillende spirits. Ik heb ook symbolen gezien en voelde me helemaal één met de berg. Heel apart!!! Dat gevoel heb ik de hele dag bij me gehad. Een heerlijk gevoel met verbinding met alles om me heen, het sterkst met de natuur.

Deze dag zijn we heel het complex rondgelopen en hebben overal uitgebreide uitleg bij gehad. Op verschillende plekken hebben we energie-meditaties en oefeningen gedaan en op de speciale plekken hebben we Cocablaadjes geofferd. Het was dus een andere rondleiding dan de standaard toeristische rondleiding, heel speciaal en fijn. 'S avonds hebben we met een paar man in de regen op een terras onder een afdak gezeten en hebben een lekker bruin biertje gedronken. Lekker aards om de balans goed te houden ;-)

Zondag, 25 september
Vandaag nog eens teruggegaan naar Machu Picchu, helemaal naar boven naar de overhangende rots van Pachamama en hier hebben we een begeleide meditatie gedaan met als thema de karmische lijn tot 7 generaties terug. Op deze plek was de ondersteunende kracht van Pachamama heel goed te voelen, die de meditatie nog eens krachtiger maakte. Daarna tijdens het bespreken van de ervaringen ontstond er spontaan een hele fijne groepsenergie waarmee we nog een paar oefeningen hebben gedaan. Het was een hele fijne, aparte ochend/middag.

Bij deze rots zag ik opeens ook een stapeltje steentjes op elkaar staan, wat een typische Boeddhistische gewoonte is door en voor pelgrims, als dank en als gebed voor een voorspoedige reis, zowel innerlijk als fysiek. Het was voor mij heel apart om hier mijn steentje bij te leggen en mijn cocablaadjes als Windhorses los te laten, ook een Boeddhistische gewoonte om je gebeden door de wind mee te laten voeren naar de spirits. Hoe mooi om hier verschillende tradities en rituelen samen te laten komen. Ik heb wel even een potje staan te janken hier...

In de middag zijn we met het treintje teruggegaan naar Ollantaytambo om daar over te stappen in ons busje waar onze bagage al opgepakt was en zijn we doorgereden naar Cusco. Ik was zo moe en vol van alle indrukken dat ik bijna de hele reis heb geslapen. In Cusco zijn we nog even wat gaan eten en daarna op tijd onder de wol gegaan. Maandag een vrije dag waarop al een massage staat gepland. Verder lekker uitrusten en wat rondslenteren in het stadje. Effe pas op de plaats.
Er zijn een boel ervaringen te verwerken en het is goed om even niet te veel te doen.