Oeps, getrouwd???

7 oktober
(Nog een reisverslag vandaag!)
De volgende ochtend wordt de bagare op de jeeps vastgesjord en vertrekken we naar Sarahan. Maar niet eerst voordat de laatste rekeningen betaald moeten worden.
" Sir, I did not have this miniralwater that is on the bill" " O no? Do jou want it now than? It is very difficult to remove it from the bill" . Zo komt men hier dus van hun water af...
De rit is mooi tussen de bergen en valleien. Berg op, en aan de andere kant er slingerend weer vanaf. Richting platteland, eingelijk, weg uit die steden. We gaan naar de binnenlanden van Himachal Pradech langs de oude Hindostan-Tibet route.
We stoppen bij een plek bij de rivier voor de lunch. De chauffeurs halen een tafeltje ergens uit de jeeps vandaan en zelfs een tafellakentje. Brood met hopjes kaas en verse tomaat gegeten, heerlijk! En voor de liefhebbers chocoladepasta uit een tube. Fred en Ed voor de kenners met kinderen. Lekker gegeten, alleen jammer dat de loslopende koeien deze plek ook al eerder uitgekozen hadden en hier zo te ruiken op hun gemak hebben staan te herkauwen.
Rond 17:00 uur komen we aan in Sarahan. Een klein dorpje op 2000 meter hoogte. De salamanders of hagedissen, grote gekko's zeg maar, kruipen langs de wanden van het hotel. Helaas ook een hele, hele grote spin in de badkamer en ik kom er achter dat mijn roommate Ellen panisch is voor spinnen. Deze vnd ik ook echt te groot om aan de pootjes (poten) vast te pakken om buiten te zetten, dus als echte meiden roepen we de hulp in van onze buurmannen (Peter en Godwin) die heel dapper de spin vangen en buiten neerzetten.
In het dorp staat een hele mooie Hindoetemptel waar we weer een puja (dienst) volgen en een tika in ontvangs nemen. Het valt me op dat er overal verschillend spul voor de Tika gebruikt wordt. De Tika is de stip die je op je voorhoofd geschilderd krijgt. De ene is vuurrood, korrelig en valt er zo af, de andere is oranje en lijkt er echt opgeverft te zijn. Daar moet je 's avonds nog even op boenen. Maar overal schoenen.
Dit ritueel raakt me vrder echter niet. Het is mooi en ik respecteer de gedachte die je door de Tika en de puja meekrijgt, het is allemaal dezelfde energie als je het grote geheel bekijkt, maar ik kijk uit naar de eerste Boeddhistische tempel, de gebedsvlaggetjes en de stuppa's.
Volgens mij ben ik hier perongelijk getrouwd. Ik zag een leuk bandje / touwtje voor om de pols met een Ohm-kraaltje. Men heeft hier aparte sluitingen, 2 lussen en wat touwtjes, dus ik vraag aan de jonngeman waarvan ik het touwtje koop of hij het me om wil doen. Ik hoor een boel gegiechel achter me van een paar meiden en hoor iets van " mariage". De jongen knoopt me het touwtje toch om en grinnikt ook wat tegen me. Oeps, is dit voor mij de manier om aan de man te komen??