Opkomende zon, blauwe meren en stralende lucht

Vrijdag, 19 oktober, Gyantse

En we gaan weer verder...
Zoals al gezegd zijn we vanmorgen vroeg vertrokken; om 6.00 uur zaten we weer in de jeeps. Geen ijskoud bootje dus. Al snel zagen we het bootje aan onze linkerhand liggen en reden het voorbij, de onbekende weg op.
Tegen zonsopgang zijn we uit de jeep gezet en hebben we een stuk gelopen. Wat een prachtige plaatjes, het meer met de opgaande zon die zich langzaam over de bergen heen wist te werken! Aan de ene kant het mysterieuze licht, de weerspiegeling op het water, aan de andere kant het purpelachtige kleurenspel met een lichte ochtendmis. Hiervan word je stil en dank je de hemel dit mee te mogen maken. Wat is ons wereldbolletje toch een wonderbaarlijk mooi ding...

Een uurtje laten zien we een klooster opdoemen en we stoppen om te vragen of we daar ons ontbijt mogen nuttigen. Dat is geen probleem en op een dakje van het klooster pakken we onze boterhammen met pindakaas, pathé, holandse kaas en een yoghurtje uit. Jaja, er wordt goed voor ons gezorgd. Al voelde ik me een beetje ongemakkelijk bij het feit dat de locale mensen met verbasing kwamen kijken wat wij daar allemaal wegwerkten. Het feit dat ze écht geen pindakaas lustte suste een klein beetje mijn gemoedsrust.

Terwijl de rest nog lekker zat te eten zijn Mia en ik helemaal naar boven gegaan en mochten daar getuige zijn van een ochtendceremonie. Een monnik blies op zijn schelp; dit symboliseert de diepe klank van de Dharma, de Leer van Boeddha, die alle voelende wezens wekt uit hun slaap van onwetendheid en hen aanspoort om hun eigen welzijn en dat van anderen na te streven. (Heb het even opgezocht hoor..) Het was een heel mooi diep geluid, en langzaam stroomde de locale mensen de gebedsruimte in. We hebben hier op respectvolle wijze op afstand van genoten, hier zijn ze nog niet gewend aan toeristen. Mooi om hier getuige van te mogen zijn!
Na een blik op het schitterende uitzicht vanaf het dak over de rivier zijn we weer verder gegaan.
Maar eerst heb ik nog even gebruik gemaakt van de monniken-wc. Gewoon een muurtje met een gat in de grond waar je achter hurkt. Ik viel bijna van schrik weer terug in het gat toen ik overeind kwam en me omringt zag door monniken en locale mensen die zo'n blanke bibs toch wel heel interesant vonden, hahaha...

En het ging weer verder, vandaag zou een lange reisdag worden...
Maar een mooie reisdag. De rit langs de rivier, de Yarlung Zangbo, is werkelijk schitterend. Opeens zagen we een originele Yakboot aan de kant van de rivier staan te drogen. Deze Yakboten zie je helaas niet meer zoveel hier, ze hebben maar een drijfkracht van rond de 2 uur. Daarna is de Yakhuid doordrongen van water en moet men terug naar de kant om de huid eerst weer te laten drogen. De kans om zo'n boot van dichtbij te kunnen bekijken konden we dus niet voorbij laten gaan...

Na nog wat uurtjes rijden en verschillende prachtige stops waaronder een wandeling door een klein dorpje bereikten we de top van de Khamba-La, een pas op 4794 meter. We zijn voorbij de top van de pas gereden, daar was het een echt toeristencircus, maar zijn één bocht naar beneden gereden. Van hieruit hadden we een prachtig uitzicht over het Yamdrok Tso meer. Zonder circus. Dit is een heilig meer van Tibet en heeft de opvallende vorm van een kreeft. De kleuren! Zelfs op een foto niet vast te leggen. En dat onder een stralend heldere lucht. Je blijft hier gewoon stil vallen van al die natuurpracht!
Helaas had een stukje circus van boven ons daar beneden in de gaten, en met opgetuigde en losgeslagen Yak kwamen er een stel naar beneden gestormd. Begrijpelijk natuurlijk, toeristen betekent geld, maar we zijn er toch maar snel vandoor gegaan. Dit paste voor mij niet in dit werkelijk schitterend plaatje.

En verder ging het weer. We zijn "wandelende zandduinen" tegengekomen. Door de constante wind vanuit de zelfde richting verplaatsen deze duinen zich steeds een stukje. Niet zo spectaculair als die ik de vorige keer op een andere pas gezien heb, maar nog steeds geweldig om te zien.

Moe van alle indrukken van de dag komen we s'avonds in het hotel in Gyantse aan. Daar is het eten, douchen (Ja, hier wel :-) ) en naar bed. Heel verrassend spreekt het meisje van het hotel mij aan. Ze kon me nog! Ze wist me te vertellen dat ik 2 jaar geleden ook daar was geweest! Ongelooflijk!

Met opkomende zon, blauwe meren en stralende luchten in ons hoofd vallen we uitgeput in slaap...